Hani hep söylenir ya, “İnsan ömrü denilen şey kısacıktır” diye, Hasan Doğan’ınki işte aynen öyle oldu…
Sadece 143 gün…
Yaşadığı 52 yılın kısalığından bile kısa kaldı aramızda. Daha ağız tadıyla övemeden, ya da kızıp, eleştiremeden göçtü ve gitti…
Yaşasaydı eğer, muhtemelen ikinci şıkkı seçecektik sert yazılarımızda. Kızıp, eleştirecektik mürekkebimiz yettiğince. Oysa hazırda beklettiğimiz yazıları, daha kalemlerimizin şarjörlerine bile sürememiştik!
Futbolun “Siyasal ağabeyi” vermedi o fırsatı bizlere…
AKP ile ilişkisini, Ramsey ile olan akrabalığını, Terim’in yüksek kontratını, bilet yolsuzluğunu ve hatta abartılı primleri dökemedik kâğıtlara.
Hani Fatih Terim demişti ya bizlere, “70. dakikadan sonra yazılarınızı yırtıp attınız” diye, bu da aynen ona benzedi galiba.
143. günden sonra yırttık attık yazılarımızı!
Böyle bir günde, bunları yazmanın ne âlemi var diye sormayın bana.
Makul bir sebebim var kendimce…
Ölümlerin ardından dahi dürüst olmayı bilmek lazım.
Eminim yaşasaydı eğer, başkan da böyle olmamızı isterdi.
Yoksa diğeri çok kolay…
Satır araları ve kulislerde bel altından çalışanların, cenazede akıttıkları gözyaşlarına aldanmayın siz.
Onların birçoğu, yapış yapış olmuş medyanın yalancı yüzüydü.
Bir cenaze…
Bir “Maskeli balo”…
Demek istiyorum ki; maskeler ağlamaz, insanlar ağlar!
AKP, Ramsey, Terim’in kontratı, bilet yolsuzluğu ve primler…
Hepsini çöpe attım gitti.
Attım, çünkü Hasan Doğan, sadece bunlarla özetlenebilecek bir insan değildi.
O, projeleriyle, kurmayı istediği Futbol Okullarıyla, sponsorlardan aktardığı gelirleriyle ve belki de hepsinden önemlisi, çok uzun zamandır özlediğimiz yönetim tarzıyla, yerine en çok yakışanlardan biriydi.
Umarım ki; Hasan Doğan’ı alıp giden bu ölüm, yerine koyduğu şeylerle bizlere iyi insanlar olmak için bir şans daha verir!
O’da öyle olsun isterdi…
Yaşam ve ölüm kardeşmiş.
Başımız sağolsun…
Sayın Erkut Tekin’e ve Tekin’in yazılarını Futbolistan.net ile paylaşan Birgün Gazetesine teşekkür ederiz.
