Bir hafta aradan sonra, bir futbol takımında aynı rakibe karşı nasıl bu kadar büyük farklı oyun olabilir?
İlk maçtaki Dede’nin ruh inisiyatifi gitmiş yerine farklı bir şey gelmiş, ama bu başka bir şey…
İlk maçtan tek fark Alex idi!
Bu başka bir şey, acaba Alex mi?
Sene başından beri süre gelen uyumsuzluk kendini bir daha ortaya koydu.
Fakat bu, futbolculuk veya antrenörlük ile ilgilidir diye izah edilecek bir durum değil.
Bu sanki bir güç göstergesi…
Bir karşı duruş.
Bunun, Alex’in futbolcu kalitesi ile alakası yok. Alex’in stratejik konumu ile ilgili. Yakaladığı bu konumu koruma hamlesinin sahada şekillenmesidir.
Bu noktada da ortaya başka bir unsur çıkıyor; yönetim…
Yönetimin bu durum karşısındaki duruşunun ne olduğu çok önemli!
Çünkü bu durum Alex – Dede arasında olduğu gibi yeni bir antrenör ile yaşana-bilinir.
Antrenörü seçim inisiyatifi yönetimde ise ki öyle olmalı, eğer yeni bir seçim de olacaksa bu seçimde Alex’i nereye koyacaklar…
Fenerbahçe, futbol sektörü içinde birçok unsurları tamamlamış konumdadır, futbol başarısı dışında.
Bu eksiklik kurumsal kimliğin prensipleri çerçevesinde giderilir, bireysel beklentiler gölgesinde değil.
Fenerbahçe artık saha içi ve saha dışındaki tek adam formülünden vazgeçip kurumsal kimlik çerçevesinde profesyonel bir yapı kurmalıdır.
Çünkü futbolda her şey başarı ile orantılıdır.
Özellikle isimlerin kalıcılığı.
