Galatasaray, Fener ve Beşiktaş maçları neden aynı saatte oynandı, biri açıklasın ne olur? Farklı saatte oynasalar nasıl şike yapacaklar? Gençler maçıyla, Konya ve Manisa’nın maçlarının aynı saatte oynanması bir ölçüde makul. Zirvedeki heyecanı futbolsevere yasaklayan anlayışa ne demeli. Sportmenlik, futbolseverlik açısından da, ligin ‘marka değeri’ni yükseltmek açısından da akıllara zarar bir karar…
Söylenti korkusuyla hareket edersiniz futbolu mezara götürürsünüz.
Maç öncesinde birkaç not… Futbol yorumunda spekülasyona bayılıyoruz. Geçen haftaki derbide neler keşfettik neler!. Her maçın ayrı bir hikâyesi var gerçi ama genelde Fenerbahçe tıpkı Londra’da Chelsea karşısında oynadığı anlayışla oynadı o maçı. Galatasaray da Kupa ilk maçında Saraçoğlu’nda oynadığı topun aynısını…
Cimbom’un futbolunun mücadele ve savunma tarafına lâf yok. Zaten zor gol yiyen savunmaları sayesinde iddialarını sürdürdü Sarı-Kırmızılılar.
Geçen hafta kazanmak zorundaydılar ancak kendi kalesine atılmış sayılacak bir golle liderliğe ulaştılar… Dün öncelikle kaybetmemeyi düşünmüş olmalılar ki, savunmaya daha fazla güvenerek başladılar maça. Song sağbekte, Sabri onun önündeydi… 4-1-4-1 gibi sahaya yayıldılar. Topal savunma önünden ayrılmıyor, İleri uçtaki Nonda yalnızdı. Atak yapmaktan çok bol pasla oyunu yavaşlatmak esas gibiydi. Kaybetme korkusu savunmayı da titrek hale getirmişti.
Akıl yoksunuydu bu anlayış. Böyle olduğu daha 13. dakikada Sivas’ın golüyle anlaşıldı. Yiğidoların kalabalık orta sahası Barış ve Topal’a kalmış Galatasaray orta alanına egemen oldu. Hareketli Muhammed ve Musa ile oyunu kanatlara yaydılar ve gollerini attılar. Galatasaray o ana kadar rakip kaleye gitmemişti bile.
Erken gol oyunun seyrini değiştirecekti. Hele Sivas atarsa… Cim Bom futbolun iki yönlü bir oyun olduğunu hatırladı. Özellikle Sivas’ın zayıf sol kanadından yüklendiler. Arda, Sabri ve Ayhan’ı Nonda’nın yanına sürdüler.
Akıl tutulması Sivas’ı sarmıştı bu kez. Maç 1-0’da bitti sandılar. Onsekizlerine devrildiler. Barış, tüm savunmayı oyundan düşüren ters bir pas uzattı. Sıfırdan kesilen her top ‘yarım gol’ sayılıyor günümüzde. Ayhan sıfırdan kesti.
Arda kaleye yuvarladı: 1-1… Ardından Servet sıfırdan çevirdi. Kale içinde çok rahat olan Galatasaraylılardan Arda ikinci golü attı. Bu golü amatör bir takım bile yemezdi ama Sivas o anda zaten sahada yoktu. Galatasaray’ın dördüncü ve son golünde verkaçları durup seyredeceklerdi… Beraberliği sağladıkları her dilimde oyuna egemen olacak bir şey yapmadılar…
Büyük maçlarda ne kadar az düşerseniz o kadar güçlüsünüz lig yarışında. Bülent Uygun ‘futbol ufku’ hakkında büyük lâflar edeceğine takımının oyun olgunluğunu yükseltmeli. İkinci yarı tam bir beceriksizlik gösterisi oldu. Korku iki takımı da sardı. Savunmalar inanılmaz şaşkındı. Telaşlılık Sivas’ın ikinci golünde zirve yaptı. İkinci yarı akıllara zarar bir skor ortaya çıktı ama sadece Ayhan’ın ve Sezer’in şutlarında, bir de dördüncü Cim Bom golünde ‘akıl’ vardı.
Bütün ligin özeti gibi bir maç izledik. Heyecanı bol, futbol aklı kıt. Cimbom’da kafasıyla oynanan futbolcu daha fazlaydı. En başta da Arda, Topal ve Ayhan… Lig boyunca futbolun temel gereklerine saygı gösterdiler, kazandılar. Danke Kalli…
Sayın İbrahim Altınsay’a ve Altınsay’ın yazılarını Futbolistan.net ile paylaşan Radikal Gazetesine teşekkür ederiz.
