Futbolumuza o kadar çok etki eden yan öğeler var ki bunlardan sıyrılıp gerçek yapımızdan bahsetmek mümkün olamıyor.
Sıralamanın başlarında; herkesin çok rahatlıkla futbolumuz ile ilgili bağlayıcı yorum yapma cesareti gelmektedir .
Herkes bir takım tutabilir ,herkes takımının başarısını veya başarısızlığını taraftar boyutunda anlatabilir ki aslında bu bir duygusal tepkidir ve doğrudur.
Ama her kesimden birilerinin “Türkiye Futbolu” ile ilgili TV’de medyada’ bilgilendirme’ düzeyinde otoriter yorumları; hem toplum için hem de futbolumuz için tehlike arz etmektedir.
Nedeni ise?.. Gerçeklerin gözden kaçmasıdır.
En iyi örnekler Mustafa Denizli ve Fatih Terim.
Her iki çalıştırıcı da Türkiye futboluna uzun yıllar hizmet etmiş ve belirli kariyere sahip iki uzman çalıştırıcı.
Başarı ve başarısızlıklarına göre değerlendirildiler…
Hiç bir zaman “Dünya futbolu” ve “Türkiye futbolu” arasında yaşadıkları çelişkileri ne kendileri ortaya koyabildiler, ne de otorite olarak yorumcular bunları konuşabildiler…
Çünkü bu süreç bilgi ve donanım ister…
Ondan sonra da Rijkaard’ın 3 ayda futbolumuz hakkında yaptığı son derece doğru olan(…) tespitleri karşısında şaşıp kalırız…
Ne Fatih Terim ne de Mustafa Denizli böyle bir saptama yapamamışlardır…
Maalesef Rejkaard’ın saydığı olumsuzluklar içinde her iki çalıştırıcının da etkisi ve yeri vardır.
İşte Bosna maçı…
İşte M United maçı…
Daha öncelerine gitmeye gerek yok.
Futbolun kendine ait prensipleri ve kuralları vardır, bunlar futbolun içindeki herkesi hem saha içinde hem de saha dışında bağlayan kurallardır.
Aslında futbol için olmazsa olmazlardır…
Kimse kendini bunları üstünde görme lüksüne sahip değildir …
Bireysel katkı ile bencilliğin iyi ayırt edilmesi gerekir, aksi hüsran olur .
Ne yazık ki bu hüsranın etkileri kişiyi değil bir toplumu veya bir kurumu etkilemektedir.
Futbolun doğrularına saygı ile işe başlamak esas olmalıdır. Bu esas herkesi bağlar…
Yoksa sadece Bağış Erten’in röportajı içine sıkışıp kalırız.
