Modern kaleci antrenmanları nasıl yapılır?

Bir önceki paylaşımımda kalecilerin sağ ya da sollarına (beyinlerinin hangi tarafının baskın olmasına göre) yaptıkları eylemlerde daha rahat olmalarından ve bu farkın artık spesifik antrenman metotlarıyla giderilebileceğinden bahsetmiştik. Bu bilateral asimetrinin modern kaleci performansına ve sağlığına etkilerini de konuşmakta fayda var.

Modern kaleci antrenmanları nasıl yapılır?

Diğer tüm beceriler gibi, modern bir kaleci dalış(topa uzanma-plonjon) antremanları yaparken daha baskın bir tarafı olması muhtemeldir. Spartford, Mellifont ve Burkett (2009) tarafından yapılan bir çalışmada, dalış hareketi modellerinin baskın ve baskın olmayan taraflar arasında nasıl değiştiği tespit edilmiştir. Hareketi başlatma, kalkış ve top teması dahil olmak üzere üç faza bölerek, baskın ve baskın olmayan taraflar arasındaki biyomekanik farklılıkları parçalayabildiler.

Tercih edilmeyen taraf, başlangıçta pelvis ve toraksın daha büyük lateral rotasyonu gözlendi . Bu, diz eklem hareketlerinde daha fazla zirve, ayak bileklerinde daha düşük zirve, kalkışta daha az kalça ekstansiyonu ve topun daha az doğrudan kütle merkezinin daha yavaş hareket etmesi ile bağlantılıdır. (Spartford, Mellifont, Burkett, 2009).

Yapılan çalışmalar kalecinin baskın tarafına daha hızlı tepki verebildiğini ve daha hızlı bir kütle merkezi olduğunu gösteriyor. Daha büyük eklem hareketiyle daha büyük güç oluşturabiliyor.

Baskın olmayan taraf daha yavaş reaksiyon gördü ve kaleci geriye doğru indiğinde daha kötü teknikle sonuçlandı. Bu, topa ulaşmak ve topa tepki vermek için daha uzun süre olduğunu gösterir. Görüntüde diz, kuvveti oluşturan ayak bileği ve kalçasına daha fazla stres koyarak tam olarak uzanmadığı görülüyor. İnişte ayrıca pelvisin negatif rotasyonunu gözleniyor.

Baskın olmayan tarafta daha zayıf teknik görüldüğü için, bu muhtemelen yaralanma oranını arttırabilir. Dalış bacağından gelen ekstra stres ve yanlış iniş, aşırı veya düşük pelvis rotasyonundan kaynaklanan kalçada yaralanmalara neden olabilir (Schmitt, Schlittler, Boesiger, 2010)

Bunu analiz edebilen bir rakip takım antrenörü ya da oyuncusunun bu bilateral farkı önemli bir avantaj olarak kullanması işten bile değildir.